Adventure week

Lieve allemaal,

De vierde week is alweer voorbij! Time’s flying when you’re having fun. Dat geldt zeker hier. Het is echt geweldig. Elke keer weer nieuwe, mooie plekken, leuke mensen en heerlijk eten!

Om nog even terug te komen op de feitjes over Bali die ik in mijn vorige blog heb geschreven, ik heb er nog twee die me zijn opgevallen hier:
- Power women! De vrouwen doen hier niks onder aan de mannen. Ze dragen spullen in grote bakken op hun hoofd. De laatste weken zie ik veel vrouwen zand sjouwen op hun hoofd en dat zijn mega grote bakken. Met 3 vrouwen moeten ze die bak op het hoofd van een andere vrouw tillen. Het zijn ook nog eens vrouwen op leeftijd. Hetzelfde geldt met rijst, deze week vertelde een gids dat ze de bakken vullen tot ongeveer 80-100 kg met rijst! Die vrouwen zullen mega sterke nekspieren hebben.
- Er worden hier hele families vervoert per scooter. Soms zitten ze met vier personen op één scooter. Vader rijdt, kind voor hem, kind achter hem, en moeder op het eind. Soms ook hele kleine kinderen en hele jonge baby’s, gewoon in de armen vastgehouden, zonder helm of enige vorm van bescherming. Echt heel gevaarlijk en in Nederland zou het niet worden geaccepteerd, maar hier is het normaal blijkbaar.

Deze week heb ik de adventure week gedaan en het was echt heel leuk. Maandag de fiets tour gedaan zoals ik al had geschreven in mijn vorige blog. Dinsdag zijn we naar een turtle conservation geweest, was leuk om grote en kleine schildpadden te zien in de bassins maar er was verder niet veel te doen. Daarna naar Jimbaran Beach geweest, het waaide heel hard en het was hoogwater dus we konden niet echt de zee in. Het plaatsje op zich was ook niet super veel te doen wat we op loopafstand konden bereiken, dus we zijn wat eerder weggegaan. Wel leuk om een ander deel van Bali te zien.
Woensdag zijn we wezen raften, dat was echt heel gaaf. We hebben geraft in de Ayung River, een super mooie rivier midden in de ‘jungle’. Overal om je heen waar je keek was het groen en gewoon super mooi. Het raften op zich was ook heel leuk om te doen.
Donderdag moesten we vroeg op, om 02:30 werden we opgehaald om de Mount Batur te beklimmen. Ruim 1700 meter omhoog om naar de top van de vulkaan te klimmen. De weg vanaf ons huis naar de start van de tour was al scary. Het was zo ontzettend mistig! Je zag echt helemaal niks, ik denk nog geen 20 meter. Ik vroeg aan de chauffeur of het altijd zo is in de nacht, ja dat was zo. Sandrine en ik zaten op de achterbank en we waren echt doodsbang. Het was ook nog eens behoorlijk heuvelachtig en tegemoetkomend verkeer. Maar we hebben het overleefd en rond 04:00 uur zijn we begonnen aan onze hiking tour. Het was echt super gaaf om te doen, de laatste paar honderd meter ging het behoorlijk steil omhoog en veel rotsen beklimmen. Precies 05:30 waren we op de top. Even wachten tot 06:00 voordat het licht begon te worden. Dit ging echt super snel. We konden wel wat zien maar niet heel veel want het was behoorlijk bewolkt. Op een gegeven moment kwam de zon er bijna door, maar toen betrok het helemaal en zagen we niks anders dan witte wolken. Daar ging onze zonsopgang! Helaas pindakaas, na een ontbijtje konden we weer terug naar beneden. Dat was ook een uitdaging op zich om niet uit te glijden over losse stenen etc. Maar ik vond het echt super super gaaf! En ik wil het zeker nog een keer weer doen, hopelijk is er dan wel een zonsopgang. Maar dan samen met Alex! :)
Vrijdag was het tijd om te relaxen, we kregen een full body massage van 1,5 uur. Heeeerlijk!! Daarna hadden we weekend en was de adventure week alweer voorbij.

Naast de adventure week kon je ook een yoga/meditatie week extra boeken. In Nederland twijfelde ik hier al over, beide weken leken me namelijk erg leuk. Maar hier kan je dus gewoon switchen als je dat wil. Ik heb nu 1 week lesgeven omgeruild voor de yoga en meditatie week. Dus ik ga nu eerst weer 3 weken lesgeven en dan ga ik de yoga week doen! Lijkt me super leuk en interessant om te doen.

Dit weekend zijn we in het huis gebleven. Op zaterdag Ubud nog meer verkennen en shoppen. Zaterdagochtend ben ik met Sandrine op de scooter rondgereden op zoek naar de ‘ricefield view’, die zou heel mooi moeten zijn. We konden het niet vinden en waren iets verkeerd gelopen. We liepen langs een homestay en daar zat een man van midden 40 met zijn dochtertje, hij sprak ons aan wat we deden en waar we naar op zoek waren. Wij vertellen dat we op zoek waren naar de ricefield view, verteld hij dat hij een hele mooie plek weet met een mega mooi uitzicht. Hij wou het ons wel even laten zien. Dus hij met zijn dochtertje van 6 op de scooter, wij erachter aan. De weg er naartoe was geeneens een weg te noemen, maar het tentje waar we uiteindelijk uit kwamen had een ontzettend mooi uitzicht op de rijstvelden en de vulkanen. We hebben daar een heerlijk ontbijt gepakt met z’n vieren. Dean, zoals de man heette en zijn dochter Shelay kwamen uit Australië. Het was heel gezellig. Ik vind het zo bijzonder dat zoiets als dit gewoon mogelijk is. Het is gewoon lekker relaxed allemaal en je leert elke dag wel weer nieuwe mensen kennen. Soms is het maar voor een uurtje zoals dit, soms is het voor langere tijd. Op deze manier kom je ook op plekken waar je zelf anders nooit zou zijn gekomen. Vanmorgen zijn we dus weer teruggegaan naar het tentje om weer een heerlijk ontbijt te nemen en te genieten van het uitzicht.

Groetjes en veel liefs vanuit een zonnig en warm Bali!!
Xxxxxxxxx